Ρώμη, η αιώνια πόλη. Είναι η τέταρτη μέρα στην Ιταλική πρωτεύουσα και γυρίζω πίσω στο ξενοδοχείο μετά από μια μεγάλη, γεμάτη μέρα. Τα αξιοθέατα αποτελούν πάντα προτεραιότητά μου, αλλά εκείνη την μέρα περπάτησα πολύ. Περισσότερο από άλλες ημέρες. Έπιασα τον εαυτό μου να περνάει από την Piazza della Rotonda, όπου βρίσκεται και ο σπουδαίος ναός του Πάνθεον και να κάθεται στη βάση του μικρού σιντριβανιού. Ενός πολύ όμορφου σιντριβανιού με τέσσερα δελφίνια να διακοσμούν τη βάση του και ένα οβελίσκο τοποθετημένο στο κέντρο. Ενώ καθόμουν εκεί, ανακτώντας τις δυνάμεις μου, άρχισα να κοιτάζω τον τεράστιο ναό. Όμορφα φωτισμένος μέσα στο σκοτάδι, αποτελούσε το επίκεντρο της πλατείας. Πολλοί άνθρωποι ήταν περαστικοί παρά την περασμένη ώρα. Στην πρόσοψη του ναού, η μεγάλη επιγραφή στα Λατινικά, ονομάτιζε τον άνθρωπο που έδωσε την εντολή κατασκευής του κτιρίου, τον Μάριο Αγρίππα. Πήρα τη φωτογραφική στα χέρια και άρχισα να «παίζω» με τις ρυθμίσεις. Ήθελα να θολώσω την κίνηση των περαστικών, οπότε χρησιμοποίησα χαμηλή ταχύτητα κλείστρου. Μερικές δοκιμαστικές φωτογραφίες, με οδήγησαν στο παρακάτω καρέ.

Canon EOS 40D f/2.8  1/8 24 χιλιοστά ISO800

Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά αγαπώ αυτή την φωτογραφία. Το κάδρο είναι όμορφο, δείχνοντας μόνο ένα μικρό κομμάτι του ναού. Πιστεύω ότι είναι καλά ζυγισμένη, αρκετά ευκρινής, για φωτογραφία που τραβήχτηκε χωρίς τρίποδο και η κίνηση των περαστικών αποτυπώθηκε λόγω της μικρής ταχύτητας κλείστρου. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που περπατούν, επίσης μου αρέσει ο τρόπος που συνδυάζεται η θολή κίνησή τους με το ακίνητο, στον χρόνο Πάνθεον. Μια σπουδαία ανάμνηση από την Ρώμη…